Keert weder en bekeert u van al uw overtredingen, zo zal de ongerechtigheid u niet tot een aanstoot worden.

— Ezechiël 18:30b

De HEERE zegt: ‘Ik ga jullie allemaal beoordelen op jullie eigen gedrag.’ Schrik! Wat gebeurt er als God jou gaat beoordelen op wat je gisteren deed? En vorige week? En vorig jaar? Opent Hij dan Zijn heerlijkheid voor je? Ik denk dat je heel goed weet dat Hij je dan moet veroordelen.

Maar Hij gaat verder. En bijzonder genoeg zegt Hij dan niet: ‘Ik ga jullie allemaal straffen, stelletje eigenwijze, ongehoorzame Israëlieten!’ Nee, de HEERE zegt: Bekeer je! Hij zegt het heel dringend. Er is een weg terug! Het oordeel is niet onvermijdelijk. Je kunt er nog aan ontkomen! Kom alsjeblieft bij Mij terug! Dat is je enige redding.

Wij zeggen vaak: ‘Je moet bekeerd worden.’ Dan doet God het. Dat is om God de eer te geven als er bij ons geestelijk iets verandert.

Maar we moeten toch niet wijzer willen zijn dan God. Hij zegt meestal: ‘Bekeer je!’ Dat moet je van Hem zelf gaan doen. En als je dat gaat doen, werkt God op een verborgen manier mee. Anders zou je het nooit kunnen. Je hart is te zondig. Je wilskracht is niet groot genoeg.

Maar je bekeren, dat kan. Omdat God Zijn Heilige Geest geeft aan iedereen die Hem daarom vraagt. Wij moeten ons bekeren. De vraag of we dat kunnen, doet er niet toe. Want het hoeft niet in eigen kracht.

Waar begin jij mee? Je weet dat je er verkeerde gewoonten op nahoudt. Je weet dat je zondige neigingen volgt. Je weet of je God hartelijk en ijverig zoekt of niet. Je weet wat daarin moet veranderen.

Begin maar. Ga naar het kruis en hou je handen op bij Jezus Christus. En doe het dan. Zonder trots, alsof je het allemaal zelf wel kunt. Afhankelijk. God wil het graag. Hij komt erbij. Verborgen. Maar zeker.



Lezen: Ezechiël 18:21-32