Want het betaamde Hem, om Wie alle dingen zijn, en door Wie alle dingen zijn, dat Hij, vele kinderen tot de heerlijkheid leidende, de overste Leidsman van hun zaligheid door lijden zou heiligen.

— Hebreeën 2:10

Vanaf vers 10 gaat het over het lijden en sterven van Jezus, en in het bijzonder wáárom Hij moest lijden en wat voor nút Zijn sterven heeft.

We lezen vers 10 nog eens: God heeft alle dingen gemaakt tot Zijn eer. Hij heeft Zijn Zoon geheiligd. Het Griekse woord voor ‘geheiligd’ veronderstelt niet dat Jezus onheilig was, maar dat Hij geschikt werd gemaakt voor Zijn werk, Zijn priesterlijk werk vooral. Het Griekse woord wordt ook vertaald met ‘volmaken’. Hoe gebeurde dit? Door te lijden. Waarom deed God dit? Het ‘betaamde’ Hem. Dat betekent: God achtte het passend dat Hij zo met Zijn Zoon omging, om op die manier veel kinderen tot de heerlijkheid te leiden.

Het lijden van de beloofde Messias was voor elke Jood een ontzettend struikelblok: hun Messias zou toch niet zo schandelijk hoeven te lijden?! Maar het moest wél. Hij kon maar op één manier de Bewerker van jouw zaligheid worden zonder dat Gods recht werd geschonden en zonder dat God werd onteerd, namelijk door Zelf te lijden. En Hij nam dit lijden gewillig op Zich. Hij daalde diep af en werd één met het menselijk geslacht; met ons.

Geheiligd of volmaakt worden, wat in vers 11 over Gods Zoon staat, is het heerlijke vooruitzicht, waar een ellendig adamskind zich mateloos over kan en zal verwonderen. In dit vers heet Jezus ‘de Overste Leidsman’. Het Griekse woord betekent: bewerker, aanvoerder. Hij moest door de dood tenietdoen degene die heerschappij over de dood had, de duivel. God had beloofd dat Hij de kop van de slang zou vermorzelen!

Val voor deze grote Zaligmaker eerbiedig neer en geef je helemaal over aan Hem – om door Hem volkomen zalig te worden, gered van de eeuwige dood.



Lezen: Hebreeën 2:10-18