HEERE, maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete hoe vergankelijk ik zij.

— Psalm 39:5

We zijn al weer gekomen in de laatste dagen van het jaar 2025. We zeggen dan vaak tegen elkaar: wat is ook dit jaar weer voorbij gevlogen! En als ik nu tegen jou zeg dat dit ons leert dat zó ook ons leven op aarde voorbij vliegt en éénmaal voorbij is, dan zeg ik niets nieuws tegen je. Je hebt het vast al veel vaker gehoord en je weet dat allang. Toch? Maar, weet je het ook écht? Ik bedoel: lééf je ook écht in dat besef? Bereidt je je daarom ook voor op de ontmoeting met God, als de Rechter van ons leven? Daarop voorbereid zijn we alléén, als we door een levend geloof verbonden zijn aan Christus!

Ja, David wist het ook allang. Tóch bidt hij in Psalm 39 deze veelzeggende woorden: ‘HEERE, maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete hoe vergankelijk ik zij’. Hij bedoelt niet dat hij de precieze dag en tijd van zijn dood verlangt te weten. Dat kunnen we niet weten en dat hoeven we niet te weten. Maar David bedoelt: Heere, leer mij (méér) te leven in het besef dat mijn levenstijd op aarde beperkt is, dat mijn levenseinde éénmaal komt. Als David, die de man naar Gods hart genoemd wordt, dit gebed nodig had; hoeveel temeer dan wij? Kom, bidt mee! En vlucht naar Davids grote Zoon: de Heere Jezus Christus. Want Hij is nóg de gewillige Zaligmaker van zondaren!